Dag 11, Whistler naar Sundance Ranch in Ashcroft

17 augustus 2015 - Ashcroft, Canada


Prachtige dag voor de boeg, zonnetje staat hoog aan de hemel en na uitchecken in Listel Hotel gaan we vanuit Whistler op weg naar Ashcroft. Beloofd een hele mooie rit te worden als we iedereen die er bekend mee is mogen geloven. We laten ons dus graag verrassen. Zoveel wegen leiden hier niet naar Rome, euhhh....Ashcroft dus dat is geen probleem. De GPS, oftewel navigatie, laat het al snel afweten, geen ontvangst in de bergen. Er is maar 1 weg dus waar wil je anders heen. Maar wat een plaatje. Je komt echt ogen tekort en we zijn op heel veel view points ook echt even gestopt om te genieten van al het moois om je heen en ook wat foto's te maken. We zijn toch best wel wat gewend na al zeker 25 jaar in Oostenrijk te zijn geweest, maar dit is toch echt wat anders. Kleine stroompjes, of creeks, kleinere maar ook heel uitgestrekte meren. Bergen vol bomen, rotspartijen, noem maar op. Je valt van de ene wauw wat mooi in de andere. Echt overweldigend, wat een prachtige natuur. Het grootste verschil is dat je hier in Canada zulke immens grote meren of uitgestrekte bergpartijen ziet en in Oostenrijk is het allemaal wat kleiner of sneller doorkruist. Je ziet hier het einde van de wegen echt niet zo uitgestrekt is het of kronkelig en glooiend of steil. We hebben zelfs een gletsjer kunnen zien vanuit een klein park, gelegen langs de Highway. Je kunt in die parken Nikes maken van 15 minuten tot vijf uur. Gelukkig had John zijn camera meegenomen toen we dit park ingingen. Ik zou namelijk de iPhone meenemen om een fotootje te maken, maar ja die lag dus nog in de auto, omdat ik drukker was mijn wandelschoenen aan te trekken. Geen beren gezien, dus bij gebrek daaraan dan maar een klein marmot-achtig diertje op de foto gezet. Heel schattig kwam ie langs John zijn voeten gekropen. Maatje Grizzly nagel denk ik. Hoe dichter je bij Ashcroft komt hoe meer je het wilde westen gevoel krijgt. Gelukkig hadden wij dan wel wat meer pk onder de motorkap van de Jeep, want het is hier zo nu en dan behoorlijk steil omlaag en omhoog. In Ashcroft aangekomen op zoek maar de ranch waar we 2 dagen zullen verblijven. Deze ligt aan de buitenrand, logisch natuurlijk. Oh wat zou onze Melanie hier graag wonen, for sure. Mel regel twee jaar visum en gaan denk ik. Bij het inchecken werden we lichtelijk overvallen. Oh als we snel zijn kunnen jullie nog mee met de rit. Okee, welke rit? Ja de paardrijrit dus als jullie even snel sokken en een lange broek pakken, dan laarzen kiezen, dan kunnen jullie nog mee. Nou dat ging toch wat te snel. Ze dacht dat we er maar 1 nacht zouden zijn. Morgenochtend om 9 uur staan we dus wel geboekt voor een rit van zeker twee uur. Okee, beetje spannend best wel. Dus we hebben maar snel een borrel gepakt om onszelf moed in te drinken, hahaha. Melanie vraagt al zo lang of we eens willen rijden, daar ontkomen we nu vast niet meer aan. Mel als het leuk is wie weet? Maar voorlopig denk ik alleen aan zadelpijn. We zagen de eerste beginners net teug komen en die lopen niet echt fit terug uit de paddock naar hun kamer. Oh oh! 
 

Foto’s

1 Reactie

  1. Martine:
    18 augustus 2015
    Ziet er mooi uit hoor en blijf in het zadel