Dag 12, Horse riding in Ashcroft

18 augustus 2015 - Ashcroft, Canada

IMG_2284IMG_2294IMG_2252IMG_2265IMG_0429

Horse Riding at Sundance Ranch, Ashcroft, Canada
Na een Continental Breakfast op de ranch konden we cowboy boots gaan uitzoeken. Staat stoer, maar dat voelden we ons nog niet. Helmpje werd toch wel aangeraden en dat hebben we dus ook maar gewoon opgezet. Eerst maar eens zonder gestuntel op het paard zien te komen. So you guys are here for the first time. Yep but also first time ever on a Horse. Okay de wrangler, zo heet je begeleider hier, vond dat wel interessant. Dat beloofde wat leuks. Yiehaa.... Daar gingen we. Het opstappen met hulp van een opstapje ging keurig, dat hadden we al gered. En respect voor onze Melanie, want het is toch best hoog op de rug van zo'n mooi paard. John reed op Henry, een heel rustig paard maar een van de grootste. Ik reed op Hug, dus ja hoe kan een Hug nou vervelend zijn. In de buitenbak eerst even zelf geoefend hoe je stuurt en dat ging niet eens verkeerd. Wat zei Mel ook alweer, hand rustig houden, teugels niet strak en vooral niet knijpen met je benen en verder gewoon lekker met je paard mee bewegen, pap en mam. Veel plezier. Door de weilanden op weg naar.... Ja waar gingen we eigenlijk heen? Onze wrangler had bedacht dat het voor een eerste ritje met vier personen voor het eerst op een paard en nog twee extra meiden van de staff op de ranch wel leuk was om naar een mooi hoog uitkijkpunt te rijden. Zij hij nou mooi hoog, ja dat zei hij dus inderdaad. Dat werd dus klimmen. Onderweg leggen ze je van alles uit, hoe je naar voren moet leunen als je naar boven klimt, hoe je met je billen goed in je zadel moet leunen en je hakken goed naar beneden moet drukken als je naar beneden gaat. Willen jullie al draven? We waren net 1 heuveltje opgelopen geloof ik. Ja dat doen we hier in Canada anders dan in Holland. Okee kom maar op dan.... het voelde nog best vertrouwd allemaal. Je moet er wel wat voor doen om je paard in draf te krijgen. Ze zijn niet allemaal zo volgzaam als je misschien zou denken. Niks hij volgt het paard voor je vanzelf wel. Op zich snapte ik dat wel, want zo tegen de 25 tot 28 graden is vast warm voor zo'n inspanning als paard. En dan voel je met draven ineens je zadel naar rechts schuiven en hang je aan de zijkant. Dat hou je niet vol en dus been snel uit de beugel, maar ja de rechter hing ergens onder de buik van het paard dus dat werd toch een zachte landing op mijn kont. Paard stond meteen stil, opnieuw aansingelen met hulp van de wrangler  en weer verder. Niet geschrokken, meer balen dat ik dat nou weer had. En toen bleek dat Henry, waar John dus op reed een nogal eigen willetje had. John kon naar links of rechts sturen wat hij wilde, zijn hoofd ging leuk in de goede richting, naar zijn benen niet. Hij koos een eigen pad en John heeft heel wat meer bochtjes gemaakt dan de rest van de groep. De mijne dacht volgens mij ook in die richting en liep het liefst met zijn buik over de lage struikjes van wilde tijm. Kriebelt vast lekker, maar je voeten schuren daar dus ook langs. Okee ervaren rijders, dat duurt nog jaren vrees ik. Het was inderdaad wel een geweldige ervaring en het uitzicht boven was fantastisch. Downhill lopen met je paard is een ervaring op zich. Drukken in je beugels en je drukt je billen vanzelf wel in je zadel, want het laatste dat je wil is over de nek voorover kukelen. We waren volgens mij allebei wel blij dat het afdalen voorbij was en het wat minder heuvelig werd. Tijd voor weer een stukje draven. De mijne ging naast de weg, omdat dat lekkerder was voor het paard. John op Henry volgde. Hoezo Henry is traag, John haalde me bijna in. En hop daar gingen we in galop. Wauw dat was inderdaad minder hobbel de bobbel, want je schudt echt op en neer in je zadel met draven als je nog niet weet hoe je die mooie soepele beweging op en neer moet maken. Maar galopperen gaat wel hard. John kreeg de smaak al aardig te pakken en draafde best soepel net voordat we terug waren. Afstappen zonder hulpmiddel, behalve dat mijn beugel wat langer werd gemaakt links. Was nog steeds een beste stap, maar het ging goed. Zelf je paard dan vastmaken en dat was onze eerste ervaring met paardrijden. We konden om twee uur nog een rit maken, maar we hebben gekozen voor een lekkere zonnige middag bij het zwembad met een drankje en wat afkoeling. Het is net als gisteren 's middags tegen de 30 graden. En laten we het lot niet tarten, deze rit ging goed en we hebben allebei genoten, maar cowboy en cowgirl..... nee toch maar niet. Eens kijken of het vanavond net zo gezellig wordt als gisteren. Personeel en gasten bij elkaar en uit meer dan 12 landen, misschien zelfs meer. Super gezellig.

IMG_2248IMG_2230IMG_2208IMG_2189 IMG_0439IMG_0418
 

Foto’s

2 Reacties

  1. Martine:
    19 augustus 2015
    Hebben jullie goed gedaan hoor doe het na haha
  2. Lilian Blom:
    19 augustus 2015
    Je schrijft jullie reis verhalen super. smul er van !!