Dag 18, Lake Louise

 Lake Louise
De overnachting in the Crossing zat er weer op vanmorgen. Beetje gehorig in de kamers daar en we werden om kwart voor 7 wakker door het douchen van de buren. Ach nog een redelijke tijd en we wilden toch op tijd weg om zoveel mogelijk te zien vandaag. Naast ons verbleven een oma, moeder en een stuk of zes kids. John was al snel aan de praat geraakt natuurlijk. Haar zoon wilde heel graag naar Holland, naar wat een heel groot feest moet zijn in april. 30 april of zo zei de oma. Uhm, Monique wat hebben wij op 30 april vraagt John aan mij. Ik dacht dat hij een grapje maakte maar hij kletste zich er leuk uit toen ik Koninginnedag en nu Koningsdag zei. For many years we have had queensday, now it is kingsday so I almost forgot. Hahaha, nice try Johnnie.
En zo vertrokken we weer met een lach op ons gezicht. Zelfs ondanks het gekrijs van de raven de afgelopen nacht, die vooral John wakker hadden gehouden. We hoopten door vroeg vertrek wat meer kans op wildlife langs de weg te maken, maar het heeft niet mogen baten. Er wordt op dit moment ook een flink stuk opnieuw geasfalteerd, dat zal ook niet meehelpen denk ik. Wat een vreselijke lucht moet dat ook voor de dieren zijn.
Lake Louise hadden we dus ook vroeg al in het vizier en de lokale bakery bij Samson Mall onderaan de weg naar het meer zelf had een heerlijk assortiment aan broodjes en een heerlijke koffie. Ernaast lag het info Centre, dus daar even gaan neuzen wat we allemaal konden doen. Ook WiFi verbinding, dus we konden onze vorige verslag meteen online zetten. We hebben gekozen om vandaag te beginnen met de Bow Valley Parkway. Een weg die loopt langs de highway, richting Banff. We hebben daar inderdaad wildlife over de weg zien lopen en wel twee herten.  Genoeg hiking trails die onderweg werden aangegeven, waar wij er dus ook eentje van hebben gelopen. Door de bossen richting moose meadows, althans dat dacht ik. Bleek dus alleen een boswandeling te zijn, niks geen weilanden. We, of eigenlijk John, wordt al een echte spoorzoeker. We hebben een Grizzly pootafdruk gezien en een tweetenige hoefafdruk van een hert of dergelijks. De bebossing was erg dicht, dus de kans om iets te zien was klein. Waarschijnlijk zien ze ons veel eerder en is je kans daarmee meteen al verkeken. De wandeling op zich was ook al erg mooi. Weer terug naar de auto en op weg naar nog meer moois. Ah, daar was het bord dat verwees naar de moose meadows. Toch maar even gestopt en de uitgebreide informatie gelezen. Blijkt dus dat de kans om een moose oftewel eland te zien heel klein is. Herten nemen de overhand, zij zijn veel minder kieskeurig qua eten. En de elanden hebben door de tegenwoordige mogelijkheden om bosbranden goed te bestrijden weer minder gebieden die na een brand juist heel interessant voor hen zijn door de nieuwe beplanting die dan ontstaat. Okee weer wat geleerd. Het was de hele dag al erg heiig en de bergen rondom ons kon je slecht zien. In het info Centre hadden we al horen zeggen dat het smog was. Moeilijk voor te stellen, maar er blijkt een mega grote bosbrand te zijn in Washington State en daar hebben we hier dus ook de smog van. Dat is dus niet de stad Washington maar Washington State hier zo'n zes uur vandaan. Hopelijk krijgen ze het onder controle en trekt de smog weg. De middag gebruikt om naar Lake Louise te gaan. We verblijven in Deer Lodge en dat is vijf minuten lopen vanaf het meer. Wij konden onze auto dus heel gemakkelijk kwijt bij het hotel, dat konden vele anderen niet. Wat een drukte bij de parkeerplaatsen. Dit is echt een grote trekpleister hier in deze omgeving. Snapten we ook al snel, wat een schitterend meer. De gletsjer die het meer voedt was helaas slecht te zien door de smog, maar dat maakte de wandeling lang de rand van het meer er zeker niet minder schitterend op. We hebben genoten en zijn doorgelopen tot je niet verder kon. Daarbij moest John natuurlijk toch een klein stukje klimgeit spelen en ik volgde. Door de klei smurrie, strak plan. Ach wat zou het, schoenen daarna maar even gespoeld in het water dat van de gletsjer naar het meer stroomt. De terugweg toch maar geen stukje afgesneden en het pad gevolgd. Rond half zes waren we terug bij het hotel en na een lekkere pinot gris en een biertje aan tafel voor alweer zo'n superlekker diner. John had Buffalo steak en Elk steak, een combi gerecht. Ik een overheerlijke ribeye met garlic mashed potatoes en verse groenten. Te lekker gewoon. Zal tegenvallen als we straks weer zelf moeten koken. Nog even niet aan denken, vakantie duurt nog voort.