Dag 10, deel 1 Parksville

Kan niet anders zeggen dan dat dit weer een heel mooi resort is. Voor ons hadden ze een kamer in de Gabriola cabins met oceaan view bedacht. Heel vervelend, maar niet heus. Parksville staat bekend als een badplaats waar ook de Canadezen graag naartoe komen. Er is een behoorlijk verschil in getijden hier, waardoor je een flink stuk kunt wadlopen bij laag tij. Dat werd dus ook massaal gedaan. Voelt bijna als onze wadden eilanden, maar net ff mooier. Het was bewolkt toen we aankwamen, maar later kwam het zonnetje er weer volop doorheen en liep het strandje toch nog vol. Op dit resort wordt veel gekampeerd, weer eens wat anders dan Ooghduijne in Julianadorp. Leuk hoor al die blokhutten. Op weg naar onze kamer liepen we langs de plek waar volop getrouwd wordt. Ook nu twee bruidsparen gezien, eentje bij aankomst en later nog een andere. Typisch Amerikaans, een hele rij bruidsmeisjes en dito mannen. Stoere cowboy laarzen onder deftige jurkjes, het had wel wat. Het prieeltje stond pal naast ons verblijf. John en ik hebben ook nog even de walk along the wedding isle gedaan. Voelt nog goed hoor, zelfs na 30 jaar. Na inchecken de kamer dus in gebruik genomen en rap op weg naar iets lekkers. Nog maar eens een lekkere Pinot Grigio. Die licht pink gekleurde net niet te droog, maar ook niet zoet is hier fantastisch. Tafeltje gereserveerd voor 's avonds en genoten van de omgeving. Bij het avondeten kon John de verleiding niet weerstaan, de T-bone moest eraan geloven. Kortom weer heerlijk gegeten. Het tij was inmiddels opgekomen en zo af en toe zag je koppies van Harbor seals. Net zo nieuwsgierig naar ons als wij naar hen. Wat een uitzicht. Volgende morgen op weg naar de Ferry vanuit Nanaimo naar Vancouver. Terminal Horseshoe Bay bleek voor de navigatie in de auto toch lastig te vinden. We werden naar een andere terminal geleid, dat was een eilandje voor de kust van Nanaimo. Ook vast en zeker leuk, maar toch maar niet gedaan. En nu? Gewoon vertrouwen op je gezonde verstand en zelf op zoek naar de terminal richting Vancouver. Die was niet eens zo ver daar vandaan, zo bleek. We staan nu in lane 11 te wachten op de Ferry en aan de overkant gaan we straks verder richting Whistler. Als ik de reisgids mag geloven krijgen we de komende dagen wat minder WiFi opties, dus ik hoop dat we nog wat kunnen sturen. Anders geduldig afwachten maar. We hebben op Vancouver Island trouwens een aantal Bernese Mountaindogs (Berner Sennenhonden) gezien. Ben benieuwd of dat op het vasteland ook zo zal zijn. Blijft toch onze favoriet. John heeft zich dus niet in hoeven houden wat knuffelen met die joekels betreft. Want groot zijn ze hier wel.