Dag 7, Orca foto's volgen nog

12 aug reisochtend van ucluelet naar Campbell River. Kleine 250 kilometer, ook weer door prachtige natuur. Je kijkt je ogen uit hier. We hadden het al gelezen om op tijd te tanken en inderdaad er kan zomaar een kleine 100 km tussen de pompen in zitten. 
We zijn nu wat langer gestopt  bij Cathedral Grove, waar de grootste Douglas dennen staan. Wat imposant, je voelt je heel klein worden als je daar rondloopt. De grootste die er staat is hoger dan de toren van Pisa. Er valt er hier en daar weleens eentje om en daar kun je zonder te hoeven bukken achter gaan staan en je kunt er niet meer overheen kijken. Okee ik ben niet de grootste, dat is ook weer waar.
Stukje highway waar John van het motor geluid van de V6 in de Jeep kon genieten, want hij mocht 120. Ik moet zeggen het rijdt wel heel comfortabel en ruimte genoeg voor onze bagage. Goede keus dus. Je spot ook makkelijk van alles om je heen, want je zit lekker hoog. Herten (Elk) hebben we hier en daar al langs de weg gezien. Ze lijken het gewend, want ze blijven onverstoorbaar staan te grazen.
Aangekomen bij onze lodge in Campbell River rond twaalf uur. Painter's Lodge en wat een uitzicht over de Campbell rivier. De Lodge ligt aan het water, met een aanlegsteiger voor de watertaxi naar de overkant, de vissersbootjes waarmee je op zalm kan gaan vissen en de zodiacs voor wildlife tours. We hebben ze met behoorlijk grote zalmen van de steiger zien komen, zou wat voor de smoker van Dwight zijn. Wij hebben de middag gebruikt om lekker relaxed op het terras te genieten van al het moois om ons heen, even de watertaxi naar de overkant gepakt en daar rond gekeken. Maar vooral genoten van een heerlijke lunch en een lekker drankje, of twee, drie. De zee arenden vlogen regelmatig over, prachtig gezicht. Vanaf het moment dat John met zijn camera klaar is gaan zitten hebben we ze niet meer gezien. Ze wisten het volgens mij. 
's Avonds wat zitten lezen in het boek van Martine en Jan en daar kwam ik een stukje tegen over whale whatching vanuit Telegraph Cove. Toch maar even op internet bekeken en een extra Tour geboekt voor vandaag, 13 aug. Daar zijn we dus nu naar op weg. John rijdt en ik maakte een verslagje van gisteren. Ga weer genieten van de omgeving, vanavond maak ik dit stukje af. Hopelijk met nog meer mooie sealife herinneringen. Onderweg waan je jezelf overigens alleen op de wereld. Kilometers lang geen enkele auto die je ziet, wel af en toe een caravan achter een grote pick-up en dan geen hymer of kip als merk maar de Dutchmen. Ze kennen ons. Genoeg tijd om goed om je heen te kunnen kijken. Geen bumperklever, erg netjes allemaal. De playlist van spotify van John aan, want de radio ontvangst is niet best. Veel gekraak of ruis, zenders genoeg dat wel. 
Zo inmiddels bijna zes uur inmiddels, bijna avond en een bevestiging voor de Rip Tide Grizzly Tour van morgen, de check-in van onze cabin en een whale watch verder sinds vanmorgen. Telegraph Cove is een echt vissersdorpje. Vanmorgen met een Islander Breakfast begonnen bij de Seahorse grill and galery. Klein tentje, aan de haven en alweer super lekker. Over de boardwalk, drijvende steigers dus, langs de diverse cabins van het resort richting het kantoor van de Rip Tide Grizzly Tour om onze trip van morgen te bevestigen. Alweer zo super vriendelijk geholpen, mensen stralen hier lol in hun werk uit waar je jaloers op wordt. 
Op naar het volgende kantoor, die van Stubb's Whale Watch. We zijn zo benieuwd wat we allemaal gaan zien. De kapitein is al gezellig, de biologe ook en ze verteld enthousiast over deze plek, de walvissen, dolfijnen, zeearenden en de Orca's. Het duurt niet zo lang en we zien de eerste bultruggen al ademhalen en zwemmen. Je ziet die blow al van ver en iets dichterbij gekomen hoor je het ook. Geweldig geluid! Vier bultruggen bij elkaar, waar je keek maakte bijna niet uit. Wat een ervaring en het kadootje van 1 van die 4 kwam ook nog. Een sprong uit het water. Wauw, kippenvel van tenen tot onze kruin. Awesome! Eerste reactie erna: zag je dat, John, heb je hem? En John gelijktijdig: zag je dat Mo en ik heb het op de foto, denk ik. Meteen kijken en ja hoor, het is vastgelegd. Adrenaline level 100%. De Kaluta koerste naar een bultrug die alleen zwom en ook daar weer prachtige indrukken gekregen. Eerst vind je het al geweldig ze te horen en te zien, dan wil je ook een staart. En die tail hebben we heel vaak boven water gezien. Wat een geweldig gezicht. We hebben daar ook de Dall's Porpoise gezien, een kleine supersnelle dolfijnsoort. Wat een leuke afwisseling.
Op naar de Orca's zei de biologe. John en ik keken elkaar aan, zei ze dat nou echt? Ja hoor ze zijn gezien zei ze in antwoord op onze vragende blij verraste blik. Langs een Bald Eagle zittend in een boom. Zo zittend lijken ze niet zo groot, maar hun spanwijdte is indrukwekkend als je ze voorbij ziet vliegen. Ook dat hebben we vandaag een aantal keer mogen zien. Yep, daar kwamen de Orca's in beeld. Onze biologe herkende de bultruggen feilloos en kon ze ook op grote foto's meteen laten zien. Eigen tekening op de onderkant van hun staart en ook unieke rugvin. Zo herkende ze ook de Orca's. Wat een mazzel hadden we vandaag. Een groot mannetje hebben we goed kunnen volgen vandaag. Super mooie foto's kunnen maken, maar vooral ook genoten. Er waren twee families en zeker zo'n twintig Orca's om ons heen. De 100 meter afstand die gehouden moet worden wordt gerespecteerd, maar ja als de Orca's dan zelf in de richting van de boot komen dan hoor je iemand klagen natuurlijk. Een moeder en kalf speelden op zo'n 20-30 meter afstand van de boot. Zoveel kippenvel momenten gehad, niet te tellen. Orca's van opzij, van je af zwemmend en ook op je afkomend. Dan wil je echt geen zeehondje zijn. Klinkt vast overdreven inmiddels, maar ik zit nu nog na te stuiteren.
De tijd vliegt voorbij, maar we hadden nog anderhalf uur. De kapitein heeft ook de hydrophone in het water laten zakken, zodat je ook kon luisteren naar de zingende tonen en het klikken. De film Free Willy gezien? Dan ken je die geluiden en dat is real live nog zoveel mooier. Ze communiceren echt met elkaar. Dit kon niet lang genoeg duren en ik denk dat we er bijna een uur hebben liggen dobberen. 
Dan wordt het toch weer tijd om verder te gaan. Nog langs de Harbor seals gevaren, die nieuwsgierige koppies uit het water tussen het kelp en vanaf de rotsen lui liggend. Ze waren wat schuw dus ze blijven echt in hun element. Gezonde voorzichtigheid en ja wie weet is die boot wel net zo beangstigend als een Orca?
Op de terugweg inmiddels hebben we nog zeker vijf bultruggen gezien. Eentje gaf ons echt dichtbij de boot de mooiste show van die middag. Wederom een sprong vanuit het water. John vergat bijna te fotograferen. Wat imposant, zo'n gigantisch dier helemaal uit het water te zien komen. Wat een klap als ie neerkomt, onvoorstelbaar en een splash onwijs.
Heel bijzonder twee sprongen vandaag. Men weet niet eens zeker waarom ze dit precies doen, maakt ons niet uit wij hebben het gezien! 
Na ruim drieënhalf uur waren we weer terug in de haven of downtown Telegraph Cove, zoals de kapitein het noemde. Vraag me af waar uptown dan was, maar dat wist hij ook niet. Klein dorpje, maar onuitwisbaar in ons geheugen inmiddels. Mother nature was ons meer dan goed gezind vandaag. Wat ben ik blij dat ik deze trip extra geboekt heb. Goed boek, Martine! Tnxs.
In de shop natuurlijk iets leuks gekocht voor onze kleinkids. Nu nagenieten met een wijntje en een biertje. Wat een fantastische dag. We raden iedereen dit aan!!!