Dag 8, Rip Tide Grizzly tour vanuit Telegraph Cove

En een nieuwe dag is begonnen. Wat gaan we vandaag zien aan beren, dat is de eerste vraag die opkomt bij het opstaan. Om kwart voor zeven moesten we bij de boot aan de steiger staan en dus stonden we daar natuurlijk minstens een kwartier eerder. Je kan maar op tijd zijn nietwaar en we waren behoorlijk enthousiast dus al veel vroeger wakker. De groep werd in 2 verdeeld en wij gingen mee met John en Matt. In ieder gevel 1 naam makkelijk te onthouden, dat scheelt. Mooi op tijd gingen we op weg naar Hanson Island, Harbledown Is en Turnour Is. Als je dan eerst de Johnstone Strait oversteekt en meteen al Bultrugwalvissen ziet voelt het al als een feestje. Dit wordt weer een mooie dag. Nogmaals die mooie spray van water als ie spuit, de rugvin en zelfs de staart. Als we nog niet happy waren dan zeker nu. Wat een fantastische natuur hier om je heen. Zeeleeuwen, zeehonden en de kleine porpoises om je heen, wat een pracht. Dan de Knight Inlet op en op weg naar Glendale Cove waar de Grizzly's op ons zitten te wachten. Hopen we! Best een leuk stukje varen, namelijk bijna 2 uur. Dus tijd om de groep en de gidsen een beetje te leren kennen. Matt, de gids afkomstig uit Engeland en hier voor zijn derde jaar was benieuwd naar ieders beroep. Hij wilde weten of er iemand een interessante job had, zoals hij er dit jaar eentje had die balistic missiles maakte. Er kwam van alles voorbij, teachers, IT specialist, lawyer en toen was John aan de beurt. Adrem als hij is maakte hij er natuurlijk weer wat moois van. I shoot the balistic missiles out of the sky sometimes. Volgens Matt had John dus meteen de mooiste baan van iedereen aan boord. We hadden een leuke groep aan boord, fransen, duitsers, een amerikaan, een canadees en hollanders. Beloofde een leuke dag te worden en ik kon mijn talen een beetje ophalen. Er lagen verrekijkers klaar om te gebruiken en voordat we naar beren gingen speuren wilde Monique er in ieder geval eentje scoren. Je moet eerst even kijken of deze je bevalt gaf de gids door. Hmm, daar leek het niet echt op. Of je haalt de kappen er aan de voorkant natuurlijk eerst vanaf. Dat kijkt een stuk beter. John lag natuurlijk dubbel. Daar stap je vervolgens over op een andere kleinere boot met een terrasdek, zodat je allemaal heel veel kunt zien. Deze boten zijn heel ondiep en met opkomend tij was dat wel nodig ook. Matt en John hesen zich in wadpakken en sleepten ons lopend in toen nog een ondiep stroompje. Regelmatig hoor je de bodem van de boot over de keien schuren. Toch komt het tij best snel op. We hadden niet verwacht meteen al bij de start een beer te zien, maar die was er wel. Wat een welkomst comité. Er waren er zelfs twee. Nog redelijk ver weg dus de verrekijker was heel handig, nu ik iets zag! 1 van de beren liep het bos alweer in en dan heb je nog zoiets van ah nee, blijf nou nog even. Maar waar er eentje wegloopt kwam de volgende er al voor terug in dit geval. Dus je komt weer ogen tekort. Wat een geweldig gezicht, waggelend langs het water, lekker zijn ding aan het doen. Totaal geen aandacht voor ons, blijft gewoon in zijn element. En daar kwam de volgende al aan gelopen. Yeahhh een moeder met jong. Wauw genieten met een hoofdletter G. Wat een schitterend gezicht. Spelend jong dartelend achter moeders aan. Spelend met van alles en vooral meppend richting vogels die hem lastig vielen. Verrekijker tegen mijn bril geplakt en alleen maar genieten. Je gaat er vanzelf van fluisteren als je iets wilt zeggen. Dat hoeven ze niet te vragen, dat gaat vanzelf. John heeft geweldige foto's gemaakt. Internet werkt hier niet optimaal, dus als het lukt zetten we ze van gisteren en vandaag nog online. We doen ons best. Afijn verder met onze reis naar Glendale Cove. Wat een prachtig natuurgebied, allemaal strandjes van kiezelstenen en stroomversnellinkjes waar de zalm gek op is. En dus ook de beren die naar het water komen omdat ze de zalm horen spartelen. Op een gegeven moment zagen we een beer links van het water door het lange gras aan komen lopen. Ze eten dat lange gras trouwens de hele dag door, kilo's ervan, omnivoren als ze zijn. De zalm komt zo'n beetje rond deze tijd steeds verder naar Glendale Cove dus perfecte tijd om hier te zijn. En inderdaad, John zag ook een beer van rechts aan komen lopen. Monique die komt zometeen het water in, zei hij. John stond hoger dan ik en zag dus meer. Toen hij zei, het water in van rechts had ik niet het idee dat dit zo dichtbij ons zou zijn. Wat een mazzelaars zijn we, want hooguit tien meter voor onze boot besloot deze beer de oversteek te maken. De gidsen schoten in de ankers met de boot en we konden er optimaal van genieten. Kop in het water, speurend naar vis. Keek even in onze richting, zo van: wat doen jullie hier en ging weer verder. Je hart zit in je keel op dat moment. Wat een spierbonk en ze zien er zo teddybeer achtig uit, maar knuffelen nee toch maar niet. En daar kwam Quadro mom aan. Weliswaar ver weg, maar toch heel goed te zien met hulpmiddelen. Ja het ging nog steeds goed met de verrekijker. En quadro mom, je raadt het al, heeft 4 jongen. Een vierling, ik moet er niet aan denken. Wat een joekel van een beer die moeder. Zo gezond en prachtige vacht. Die kleintjes zijn zo grappig. Toen we dichterbij kwamen koos deze mom ervoor om met de kleintjes het bos weer in te gaan. Later op de boot vertelde Matt dat in de eerste twaalf weken de jongen 11 kilo vette melk per dag per jong nodig hebben om te overleven. Dus deze moeder heeft dus 44 kilo melk per dag moeten produceren. Melk met een vetpercentage van 36 %. En wat ik nog meer bijzonder van moeder natuur vind is dat de beren in staat zijn hun zwangerschap uit te stellen tot de winterslaap. Als ze gezond zijn en genoeg vet verzameld hebben dan staat ze de zwangerschap toe. Is dat niet het geval dan wordt de bevruchting afgebroken en wordt ze niet zwanger. Ook paart ze met meerdere mannetjes, omdat een mannetjesbeer erom bekend staat dat hij de jongen van een moederbeer doodt om zelf met haar te kunnen paren. De moeder heeft daar heel slim op bedacht dat ze met meerdere mannetjes paart en degene met de beste genen zeg maar wint. Maar de andere mannetjes denken dat de jongen van hen zijn. Ook bij de beren: women rule!!! Wij zijn zo slim om die mannen voor de gek te houden.  Geen slechte score aan beren tot nu toe, super zelfs, we hadden er niet zoveel verwacht te zien.  En aan het eind van de stroom werden we getrakteerd op een moederbeer met drie jongen. Deze jongen waren 2 jaar oud werd ons verteld. Ze waren tot nu toe nog niet zoveel gespot, maar waren nu heel relaxed met onze aanwezigheid. Moeder was wel op haar hoede, maar liet de cubs ook rustig in onze richting gaan. Ze probeerden zalm te vangen, maar dat lukte helaas niet zo best. Snapte wel dat de zalm ruim van te voren gewaarschuwd is, want ze rennen zo lomp door het water dat je het echt niet kunt missen. Fantastisch om te zien. Ik denk dat die glimlach niet meer van onze gezichten verdwijnt. Volop genieten, 1000% Bij deze beren hebben we het langst gekeken. We kregen echt een showtje. Oh ja en onderweg zelfs een beer gezien die op zijn achterpoten ging staan. Dat hield ie best lang vol. En toen was het tijd om terug te keren. Heerlijke lunch op de steiger waar we weer overstapten op de grotere boot en op weg gingen naar Telegraph Cove. Uiteindelijke score van 17 Grizzly beren.  Onderweg terug ook nog zeehonden, porpoises en een bultrug gezien. Deze walvis kwam met open bek naar boven, was dus flink aan het vissen.  Dit is ook weer een dag om nooit meer te vergeten. Canada we love it.