Dag 9 van Telegraph Cove naar Parksville

15 aug onderweg van Telegraph Cove naar Parksville
Vandaag een trip van ruim 300 kilometer. We wilden vanmorgen eigenlijk liever niet uitchecken, maar de reis gaat verder. Gisteravond gezellig met Canadezen zitten kletsen in de soort van woonkamer die bij ons beider cabins voor gezamenlijk gebruik was. John was al wat langer met hen in gesprek geraakt, omdat hij daar probeerde of de internet verbinding iets beter was. Ik schoof iets later aan. Zij kwamen uit de buurt van Vancouver en hadden natuurlijk familie uit Europa, niet uit Nederland dit keer, maar uit Duitsland. De Canadese gaf aan dat John had verteld dat hij erg blij was met de reis die ik had uitgezocht en verder had uitgewerkt/uitgebreid. Had ie wel gedurfd te zeggen zolang ik er nog niet bij was, zei ze. En het ijs was gebroken natuurlijk. Zelfde soort humor. Tussen het gesprek door las ik ook een stukje uit de hotelgids en daarin stond dat het zeldzaam voorkomt dat de Orca's dicht voorbij de haven voorbij zwemmen. Je moet dan echt geluk hebben. Het zou toch wat zijn, zei John. John en ik hadden zo'n idee dat de foto's die er hingen gefoto-shopt waren. Tijdens het gesprek zag ik voor ons haventje een grote Humpback (bultrug) voorbij schuiven, die kwam zeker drie keer voorbij. Kort daarna zag John Orca's voorbij zwemmen. Camera gepakt en naar buiten om op de steiger te gaan staan. De zee was zo stil, bijna geen vissersbootjes, zo rustig. En dan hoor je een Orca lucht blazen. Wauw kippenvel over je hele lijf. We kregen een Prive show van een hele pod Orca's die voorbij kwam. Vrouwtjes, zeker 1 mannetje, moeder met kalf, waarvan de kleine in een jolige springerige bui was. In 1 woord Overweldigend. Als we daar zouden wonen zaten we daar avond aan avond denk ik. Dit gaat nooit vervelen. Je hoefde niet eens te speuren, je hoorde ze aankomen en zag ze golvend door het water, rustig happend naar lucht voorbij komen. Camera lekker naar beneden doen John, zei ik, geniet gewoon maar even van dit bijzonders. Staarten klappend op het water, eentje schuin uit het water springend, fantastisch!!!! Zelfs de kleine porpoises kwamen ook voorbij. Niks photoshoppen dus, real live. Je bent je niet eens bewust van wat zich allemaal voor je in het water afspeelt. Het zit er in ieder geval vol met heilbot en vette grote zalm. We hebben alle vissers met een mooie buit binnen zien komen. Die wordt ter plekke in de haven schoon gemaakt en dan zie je pas hoe mooi die kleur is van de zalm hier. Voor diegenen die denken, het zal daar wel lekker gestonken hebben, dat is dus niet zo. Het hele plaatje klopt daar gewoon. Het hele havendorpje Telegraph Cove ligt aan dezelfde houten steiger. Een restaurantje, een pub, een walvis museum, de touroperator van whale whatching Stubbs en die van de Grizzly Tour en een winkeltje natuurlijk. Het dobbert allemaal drijvend op het water. De cabins van het resort liggen er tegenover aan de vaste wal kant. Je drijft dus niet in je bedje de hele nacht dobberend op het water. Slaapt vast ook lekker. Het huisje was simpel maar heeft een onvergetelijke indruk gemaakt door de ambiance. We zijn nu dus onderweg en zijn net even in een Walmart geweest in Campbell River. Even inkopen gedaan en je moet een Walmart bezocht hebben natuurlijk, haha. Zelfs in een kleinere plaats zijn die groot. Onderweg over de highway begrepen we inmiddels beter waarom we in dit gebied zo weinig speeding chauffeurs voorbij zien komen. Wij hebben alle tijd en kijken ook lekker rond, maar we zagen ook waarschuwingsbordjes met Maximum ticket for speeding 2000 dollar. Okee dan laat je dat wel uit je hoofd. Geen idee of zo'n bon ook daadwerkelijk uitgeschreven wordt, maar het lijkt erop dat de locale het risico niet nemen. En dan die fietsers langs de snelweg, wij kunnen het niet indenken hier is het heel normaal. Sommige stukjes zelfs voetgangers, dan is de maximum snelheid iets lager, maar toch. Tot Campbell River weer heel rustig op de weg, nu richting Parksville wat drukker. Laters, ik ga weer even mee opletten.